Научниците кои ја проучувале прашината од метеорите по експлозијата на метеорит над Челјабинск откриле два сосема нови типа на кристали.
Научниците откриле досега невиден тип на кристали скриени во ситни зрнца на совршено сочувана прашина од метеорит, оставени зад масивната вселенска карпа што експлодирла над Челјабинск, Русија, пред девет години.
На 15 февруари 2013 година, астероид со дијаметар од 18 метри и тежина од 12.125 тони влезе во атмосферата на Земјата со брзина од околу 66.950 км/ч.
За среќа, метеорот експлодирал на околу 23,3 километри над градот Челјабинск во јужна Русија, опсипувајќи ја околината со ситни метеорити и на тој начин избегнала директен удар со земјата. Во тоа време, експертите го опишале настанот како голем повик за будење за опасностите што астероидите ги претставуваат за планетата.
Експлозијата на метеорот во Челјабинск е најголема од ваков вид што се случила во атмосферата на Земјата од настанот Тунгуска во 1908 година. Експлодирала со сила 30 пати поголема од атомската бомба што ја потресе Хирошима, покажуваат податоците објавени во меѓувреме од НАСА.
Видео снимката од настанот покажала дека вселенската карпа гори со блесок светлина, накратко посветла од Сонцето, пред да се создаде моќен звучен бум што ги искршил прозорците, оштетил зградите и повредил околу 1.200 луѓе во Челјабинск.
Во новото истражување, научниците анализирале некои од ситните фрагменти од прашина од метеоритот кои биле расфрлани по експлозијата. Метеорите обично произведуваат мала количина прашина додека согоруваат, па овие ситни зрна се губат за научниците бидејќи се премногу мали за да се најдат, расфрлани од ветрот, паѓаат во вода или се загадени од околината.
Меѓутоа, по експлозијата на метеорот во Челјабинск, огромен облак од прашина висел во атмосферата повеќе од четири дена пред на крајот да падне на површината на Земјата, според податоците на НАСА. За среќа, слоевите снег што паднале непосредно пред и по настанот заробил и зачувал некои примероци од прашина додека научниците не ги собрале набргу потоа.
Случајно откритие
Научниците откриле нови видови кристали во примероците додека ги испитувале честичките прашина под стандарден микроскоп.
Една од тие мали структури, доволно голема за да се види под микроскоп, се случи да биде во фокусот точно во центарот на еден од слајдовите кога член на тимот ѕирнал низ микроскопот. Да бил на друго место, тимот веројатно ќе го пропуштил, пишува Sci-News.
Откако ја анализирале прашината со помоќни електронски микроскопи, истражувачите пронашле многу повеќе од овие нови кристали и ги испитале многу подетално. Сепак, дури и тогаш, „пронаоѓањето на кристалите со помош на електронски микроскоп бил прилично предизвик поради нивната мала големина“, напишаа научниците во студијата објавена во научното списание The European Physical Journal Plus.
Новите кристали дошле во две различни форми; квази-сферични или „скоро сферични“ школки и шестоаголни прачки и имале „уникатни морфолошки карактеристики“, се вели во студијата.
Понатамошната рендгенска анализа открила дека кристалите се направени од слоеви на графит, форма на јаглерод направен од преклопувачки слоеви на атоми, вообичаено користен во моливи, кој го опкружува централниот нанокластер во срцето на кристалот.
Научниците сугерираат дека најверојатни кандидати за овие нанокластери се бакминстерфулерен (C60), т.е. затворена топка од јаглеродни атоми или полихексациклооктадекан (C18H12), т.е. молекула направена од јаглерод и водород.
Тимот се сомнева дека овие кристали настанале во услови на висока температура и висок притисок создадени од распаѓањето на метеорот, иако точниот механизам на нивното формирање сè уште е нејасен.
Во иднина, научниците се надеваат дека ќе пронајдат други примероци од метеоритска прашина од други вселенски карпи за да видат дали овие кристали се вообичаен нуспроизвод од распаѓањето на метеорите или се единствени за експлозијата на метеорите во Челјабинск.
Извор: Science Alert
